ارزیابی تاثیر ایجاد پیاده‌راه بر حجم ترافیک سواره معابر پیرامونی (نمونه موردی: محدوده پیاده‌راه 15 خرداد شهر تهران)

زمینه و هدف: پیاده‌راه‌ها یکی از مهم‌ترین فضاهای شهری معاصر محسوب ‌می‌شوند که باتوجه به قدمت نه چندان طولانی در کشورمان، هنوز ابعاد ناشناخته‌ای از آنها باقی مانده است. این پژوهش درصدد کشف ارتباط بین مسدود شدن خیابان بر سواره با تغییر در حجم تردد خودرو‌ها در معابر پیرامونی در طول زمان است. روش بررسی: این پژوهش کاربردی، با گردآوری اطلاعات نظری از طریق مطالعات اسنادی_کتابخانه‌ای و جمع‌آوری داده‌های میدانی    از روش مشاهده و مصاحبه صورت گرفته است و تحقیقی توصیفی- تحلیلی به شمار می‌رود. نمونه مطالعاتی این پژوهش، محدوده  خیابان 15خرداد تهران است. با بررسی میزان اختلاف حجم تردد سواره در سالهای 2011، 2014 و 2016 در نرم افزار SPSS  و طبق آزمون واریانس یک‌طرفه، تفاوت معنی‌داری در میانگین حجم تردد خودرو‌های معابر مورد مطالعه مشاهده گردید که فرضیه افزایش حجم ترافیک سواره در معابر پیرامون خیابان 15 خرداد پس از تبدیل به پیاده‌راه را رد ‌می‌نماید. یافته‌ها: محاسبات عددی نشان ‌می‌دهد که پس از ایجاد پیاده‌راه 15خرداد، هم‌سو با نمونه‌های مشابه جهانی، طی یک دوره 3 ساله  7/15 درصد و در دوره‌ای 5 ساله 7/20 درصد حجم تردد سواره در محورهای پیرامونی آن ناپدید شده است که ناشی از تغییر مسیر و زمان سفر شهروندان و استفاده از سفرهای چندحالتی کسبه است. بحث و نتیجه‌گیری: از این‌رو، به نظر می‌رسد تغییر نگرشی در میان مسوولین شهری در خصوص انتقال اثرات ترافیکی ایجاد پیاده‌راه بر محدوده‌های پیرامونی آن الزامی است.